Honda Integra Type R

• 200 KM
• 181 Nm
• 6.8 s
• 230 km/h

W roku 1992 na japońskim rynku pojawiła się pierwsza Honda pod szyldem Type R: znacznie odchudzone, nieco wzmocnione i przeprojektowane w obrębie całego podwozia coupe NSX. Po raz pierwszy zastosowano wtedy biały lakier Championship White oraz charakterystyczne, czerwone logo marki. Drugi model z serii Type R, przeznaczony ponownie jedynie na rynek rodzimy, wyszedł trzy lata później. Była nim słynna Integra Type R.

Sama Integra pojawiła się na świecie jeszcze w 1985 roku jako oparty na mechanizmach Civica kompakt o sportowym charakterze, oferowany w nadwoziach hatchback oraz sedan. Na terenie USA był to, obok limuzyny Legend, jeden z pierwszych samochodów sprzedawanych pod marką Acura. Do czasu pojawienia się wariantu Type R model doczekał się trzeciej generacji, wprowadzonej do obiegu w roku 1993. Pojazd zasilany był silnikami o pojemnościach od 1,6 do 1,8 litrów w przypadku jednostek wielkiej rodziny B18, których moc przekraczała 170 koni mechanicznych.

Pod maską Type R z jedną lub dwiema parami drzwi wylądowała zmodernizowana jednostka wolnossąca typu B18C z czterema, ustawionymi w rzędzie cylindrami o pojemności prawie 1,8 litra, dwoma wałkami rozrządu w głowicy i systemem zmiennych faz rozrządu VTEC. Nowością były między innymi tłoki o zmniejszonym tarciu, lżejsze zawory (po cztery na cylinder), ręcznie polerowane kanały ssące, powiększony układ dolotowy oraz powiększony, wolnoprzepływowy układ wydechowy. Silnik rozwijał przy 8000 obrotów na minutę okrągłe 200 koni mechanicznych, a przy 7500 obrotów maksymalny moment obrotowy w wysokości 18,5 kilogramometrów (granice 181 niutonometrów). Z jednego litra uzyskano ponad 111 koni mechanicznych! Imponujące.

Silnik połączono z ręczną, pięciostopniową skrzynią biegów o skróconych przełożeniach, która przekazywała napęd na przednią oś. Dodatkowym atutem Type R był mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu. Po kilku działaniach odejmowania (usunięcie części wygłuszeń, osłon, montaż szyb o mniejszej grubości, wymiana felg na obręcze ze stopów lekkich) i dodawania (wzmocnienia punktów mocowania elementów zawieszenia, rozpórka w komorze silnika) samochód schudł o około 40 kilogramów w porównaniu do zwykłej Integry Si z 1,8-litrowym silnikiem o mocy 170 koni. Sedan był cięższy od coupe o około 40 kilogramów i dłuższy o 14,5 centymetrów.

W ocenie kierowców i prasy Integra Type R zapracowała sobie na miano najlepiej prowadzącego się, przednionapędowego samochodu na świecie. Do tego imponowała osiągami w linii prostej: rozpędzenie się do stu kilometrów na godzinę zajmowało jej niecałe siedem sekund, pokonanie ćwiartki mili trwało niespełna 15 sekund, a prędkość maksymalna sięgała 230 km/h.

W 1998 roku Honda Integra jako pierwszy model Type R pojawiła się na niektórych rynkach europejskich (z dwiema parami okrągłych świateł z przodu, podczas gdy w Japonii auto przeszło facelifting i dostało szerokie, prostokątne reflektory). Pojazd ze względu na różnice w normach emisji spalin i innych przepisach dysponował mocą 190 KM i momentem obrotowym 178 Nm. Auto produkowano do roku 2001, w którym wyszła Integra czwartej generacji. Zupełnie nowa Integra Type R na jej bazie napędzana była silnikiem o pojemności dwóch litrów i mocy 220 koni mechanicznych. Produkcję auto zakończono w 2006 roku. Następcy nie było.

Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 11.10.2014