Zdjęcie Mercedes-Benz W 25 Rekord

Mercedes-Benz W 25 Rekord

  • 616 KM
  • ? Nm
  • ? s
  • 372 km/h
Przybliżony czas czytania: 6 minut.

Nowa formuła wyścigowa, którą z zamysłem ograniczenia wielkości silników, a tym samym i prędkości rozwijanych podczas zawodów Grand Prix wprowadzono w 1934 roku, dała efekt odwrotny, niż zamierzony. Na torach starły się opracowane według starych zasad maszyny Alfy Romeo, Bugatti czy Maserati oraz zupełnie nowe, rewolucyjne bolidy z Niemiec, samochody Mercedes-Benza oraz Auto Union. Niemieckie pojazdy wyprzedzały przeciwników o kilka klas, całkowicie opanowując europejski krajobraz sportów samochodowych aż do wybuchu wojny. Pierwszym samochodem marki Mercedes-Benz opracowanym według nowych zasad, który z powodzeniem startował aż do 1937 roku, był model W 25.

Nowa formuła stawiała przed konstruktorami właściwie tylko jedno poważne ograniczenie - masa samochodu, nie wliczając kół, płynów i kierowcy, nie mogła przekraczać 750 kilogramów. Wyznaczono również minimalne rozmiary przekroju poprzecznego auta na wysokości siedziska kierowcy - co najmniej 85x25 centymetrów. Zasady te zastąpiły wolną formułę, która panowała z okresie 1931-1933. Reguły ogłoszone z odpowiednim wyprzedzeniem pozwoliły na rozpoczęcie prac projektowych W 25 już w 1931 roku. Dwa lata później przystąpiono do budowy pierwszych egzemplarzy, które były gotowe do walki na początku 1934 roku.

W debiucie podczas majowego Avusrennen maszyny z 3-ramienną gwiazdą na masce nie spisały się najlepiej. Auta wzięły udział tylko w treningach, a ze startu w wyścigu wyeliminował je wadliwy układ doprowadzania paliwa, z którym uporano się tydzień później. Wtedy właśnie podczas Eifelrennen na Nuerburgringu jako pierwszy na mecie zameldował się Manfred von Brauchitsch, wyprzedzając samochody Auto Union. W ciągu blisko trzech lat kariery i ciągłej ewolucji W 25 pozwolił na wygranie kilkunastu najwyżej notowanych wyścigów w Europie oraz zdobycie tytułu mistrzowskiego przez Rudolfa Caracciolę. Po odpowiednich modyfikacjach (skrzynia biegów, mniejszy zbiornik paliwa, dwie pary ogumienia na tylnej osi) maszyna startowała również z wielkim powodzeniem w niemieckich wyścigach górskich. W 25 ucieleśniał też najbardziej szalone zapędy ludzkości - bicie rekordów prędkości maksymalnej.

Składową sukcesu W 25 była jego konstrukcja: lekka, przestrzenna rama usztywniana odchudzonymi poprzeczkami, niezależne zawieszenie z wahaczami trapezowymi i sprężynami śrubowymi z przodu oraz łamanymi osiami i resorami piórowymi z tyłu, a także potężne silniki złożone z ośmiu cylindrów w rzędzie i sprężarki Rootsa. Co ciekawe przy projektowaniu zawieszenia korzystano z doświadczeń z... osobowych limuzyn serii 500K i 540K. W pierwszym W 25 znalazł się 3,36-litrowy silnik M25A o mocy 354 KM, który połączono z ręczną skrzynią biegów o czterech przełożeniach. W roku 1934 pojawił się 3,7-litrowy M25AB o mocy 398 KM, a na kolejny sezon przygotowano 4-litrowe M25B o mocy 433 KM. W jego drugiej połowie gotowe było już 4,3-litrowe M25C wydzielające 455 KM. Ewolucja jednostki zakończyła się w 1936 roku wraz z wariacją M25E, która przy pojemności 4,74 litrów produkowała imponujące 480 KM.

Pierwszy W 25 zbudowany z myślą o rekordach pojawił się już w 1934 roku. Napędzała go prototypowa jednostka M25B, a od samochodu startującego w wyścigach Grand Prix wyróżniało przede wszystkim zamknięte nadwozie. Modelowi towarzyszył również skromniej zabudowany, otwarty egzemplarz, w patrze z którym z Rudolfem Caracciolą za kierownicą jesienią i zimą ustanowił kilka rekordów w swojej klasie pojemności silnika (3-5 litrów). Wyniki lotne i ze startu stojącego na różnych dystansach zamknęły się w prędkościach sięgających prawie 320 km/h. Magiczną barierę 200 mph (322 km/h) w lutym 1935 roku pokonało Auto Union, a w czerwcu niemiecki rekord nieznacznie poprawiła dwusilnikowa Alfa Romeo. Mercedes-Benz został w tym roku wyeliminowany ze zmagań przez problemy techniczne, ale w kolejnym powrócił na szczyt.

Maszyna przygotowana na rok 1936 była samochodem zupełnie nowym, a z W 25 łączyło ją właściwie tylko podwozie, które i tak przeszło gruntowną modernizację. Samochód otrzymał opływowe nadwozie, które zaprojektowano przy użyciu tunelu aerodynamicznego firmy Zeppelin w Friedrichshafen. Karoseria zakrywała całe podwozie łącznie z kołami. Znajdowały się przy nich zdejmowane osłony, z którymi eksperymentowano podczas prób, podobnie jak z kształtami niewielkiej owiewki chroniącej kierowcę. Karoseria charakteryzowała się niewzykle niskim jak na owe czasy współczynnikiem oporu powietrza - zaledwie 0,235.

Do napędu rekordowego W 25 posłużył nowy silnik V12 serii MD 25 DAB/1 o pojemności 5,6 litrów, kącie rozwarcia cylindrów 60 stopni i mocy 616 koni mechanicznych, który zaprojektowano z myślą o nowym samochodzie serii Grand Prix. Jednostka okazała się niestety za ciężka i w kolejnych latach służyła właściwie tylko do prób bicia rekordów oraz startów w wyścigach w wolnej formule (jej najmocniejsza ewolucja rozwijała blisko 740 KM!). Silnik połączono tradycyjnie z 4-stopniową, ręczną skrzynią biegów i napędzał on tylne koła.

Kierowcą nowego, rekordowego W 25 startującego w klasie B (5-8 litrów) został Rudolf Caracciola. Pierwsze, imponujące wyniki padły podczas prób w październiku na autostradzie Frankfurt-Neidelberg: 364,4 km/h na lotnym kilometrze, 366,9 km/h na lotnej mili oraz 340,5 km/h na lotnych 5 kilometrach. Kolejne trofea, tym razem na dłuższych dystansach, zgarnięto w tym samym miejscu w listopadzie: 333,5 km/h na odcinku 10 mil, 338,8 km/h na odcinku 5 mil oraz 331,9 km/h na odcinku 10 kilometrów. Prędkość maksymalna sięgała 372 km/h. Auto Union poprawiło te wyniki w czerwcu 1937 roku. Wtedy też zakończyła się kariera rekordowego W 25, który ze wzmocnionym silnikiem i skrzynią biegów zestrojoną na rozpędzenie się przy 6 tysiącach obrotów na minutę do 425 km/h okazał się niestabilny aerodynamicznie i zawodny technicznie. Pałeczkę po nim przejął wkrótce pojazd oparty na podwoziu nowego samochodu Grand Prix, blisko 650-konnego modelu W 125.

Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 27.06.2010

Skomentuj na forumUdostępnij
Galeria (zdjęć: 6)
  • Mercedes-Benz W 25 Rekord - Zdjęcie 1
  • Mercedes-Benz W 25 Rekord - Zdjęcie 2
  • Mercedes-Benz W 25 Rekord - Zdjęcie 3
  • Mercedes-Benz W 25 Rekord - Zdjęcie 4
  • Mercedes-Benz W 25 Rekord - Zdjęcie 5
  • Mercedes-Benz W 25 Rekord - Zdjęcie 6
Zdjęcia: Mercedes-Benz Dane techniczne i osiągi
Rocznik1936
Typrekordowy
UKŁAD NAPĘDOWY
Silnik spalinowyV12 kompresor
  Położenieprzód
  Pojemność5600 cm³
  Moc616 KM
  Moment obrotowybrak danych
Skrzynia biegówmanual 4
Napędtył
WYMIARY
Masabrak danych
Długośćbrak danych
Szerokośćbrak danych
Wysokośćbrak danych
OSIĄGI
0-100 km/hbrak danych
Prędkość maks.372 km/h
Inne prezentacje