Zdjęcie Fiat Uno Turbo

Fiat Uno Turbo

  • 112 KM
  • 161 Nm
  • 8.4 s
  • 210 km/h
Przybliżony czas czytania: 4 minuty i 40 sekund.

W roku 1983 Fiat wprowadził na rynek mierzącego niecałe 3,7 metra długości malucha imieniem Uno, który z powodzeniem zastąpił model 127 (Uno otrzymało wewnętrzne oznaczenie 146). Zwinna i praktyczna maszyna, skazana z góry na sukces, w sezonie 1984 została nagrodzona tytułem Europejskiego Samochodu Roku. W rodzinnym kraju była produkowana w dwóch seriach przez kolejne jedenaście lat, w ciągu których powstało ponad 6 milionów egzemplarzy. Wyjeżdżając z fabryk poza granicami Włoch, w tym z polskich w Bielsku-Białej i Tychach, przywitała XXI wiek. Ostatnia sztuka pełnoprawnego Uno została ukończona w zakładzie w Tychach dnia 31 października 2002 roku.

Przeciętny Kowalski na przestrzeni blisko dwudziestu lat kariery Uno mógł przebierać w bogatej palecie silników benzynowych i wysokoprężnych. Pudełkowate auto z nadwoziem zaprojektowanym przy pomocy studia Giorgetto Giugiaro wyposażano jednostki o pojemnościach od 899 centymetrów sześciennych do ponad 1,7 litra i mocy od niespełna 40 do 75 koni mechanicznych. Ale Fiat miał w rękawie jeszcze jednego asa - Uno z mówiącą wszystko tabliczką Turbo! W takiej wersji pierwszy, masowo produkowany Fiat z turbiną na pokładzie nie pozostawiał nikogo obojętnym.

W swoim pierwszym wcieleniu trzydrzwiowe Turbo pojawiło się już wiosną w 1985 roku podczas Grand Prix Brazylii Formuły 1 w Rio de Janeiro, rzucając wyzwanie Peugeotowi 205 GTI. Auto napędzane było 1,3-litrowym silnikiem benzynowym (na początku 1299 centymetrów sześciennych, potem 1301), z którego przy pomocy turbiny firmy IHI wyciśnięto 105 koni mechanicznych. Filigranowemu autu tak duża moc zapewniała prędkość maksymalną dochodzącą do 200 km/h i imponujące nawet do dnia dzisiejszego przyspieszenie: niespełna 8,5 sekundy do setki. Od zwykłego Uno model wyróżniały między innymi felgi ze stopów aluminium, nowe zderzaki, tapicerka, instrumenty pokładowe, a także zawieszenie i układ hamulcowy. W roku 1987 na wyposażeniu pojawił się katalizator oraz system zapobiegający blokowaniu kół przy hamowaniu Lockheed Antilok.

Maluch Fiata sprawdzał się także w rajdach samochodowych i wyścigach, w których startował nim między innymi młody Jacques Villeneuve, przyszły mistrz świata Formuły 1. Villeneuve swoim pierwszym Uno Turbo wystartował w kwietniu 1989 roku na torze w Vallelundze... i rozbił go tuż po wyścigu w drodze powrotnej do domu w Monte Carlo. Pod koniec lat osiemdziesiątych Uno przeszło gruntowne modernizacje, w tym odświeżenie oferty silnikowej i przeprojektowanie nadwozia, w którym współczynnik oporu powietrza obniżono z 0,34 do jeszcze lepszych 0,30.

Nowe Turbo otrzymało rzędowy, czterocylindrowy silnik benzynowy o pojemności niespełna 1,4 litrów z wielopunktowym wtryskiem paliwa Boscha, dwoma zaworami na cylinder i turbiną Garrett T2. Motor umieszczony z przodu i napędzający przednią oś oferował w takim wydaniu 112 koni mechanicznych przy sześciu tysiącach obrotów na minutę i przeszło 160 niutonometrów przy 3,5 tysiącach obrotów (we Włoszech oferowana była również wersja bez katalizatora, która rozwijała 118 KM). Modelowi przytyło się o blisko 65 kilogramów w stosunku to pierwszej serii, ale w towarzystwie nadal można było chwalić się stosunkiem mocy do masy nie przekraczającym 8,25 kilogramów na każdy koń mechaniczny... o ile wypowiedzenie samego "Turbo" nie wystarczało.

Włoski hot-hatch klasy mini, bazujący na Uno 70, poza samą turbiną i intercoolerem wyposażono także w: wydajniejszy układ chłodzenia silnika wodą, nową chłodnicę oleju, nowe głowice cylindrów, ogumienie Pirelli P6, zmodyfikowane i obniżone o 10 milimetrów zawieszenie (z przodu kolumny MacPhersona, wahacze i dodatkowe drążki przeciwskrętne, z tyłu m.in. belka skrętna i wahacze wzdłużne), układ kierowniczy o wyższym przełożeniu (3,4 obroty kierownicy od pozycji skrajnych zamiast pełnych czterech), spoiler z tyłu, a w niektórych wersjach nawet cyfrowe wyświetlacze w środku. W opcji między innymi klimatyzacja, zamek centralny i elektrycznie sterowane szyby. Nie zabrakło również licznych edycji specjalnych, jak Racing, które wyróżniały się przede wszystkim wyglądem i wyposażeniem.

Za nowości w swoim ostatnim wcieleniu doładowane Uno było droższe o ponad czterdzieści procent od najzwyklejszego modelu z 1,4-litrowym silnikiem. Stosunkowo wysokie koszty zakupu rekompensowane były przez małe koszty eksploatacji auta i świetne osiągi. Wariant pozbawiony katalizatora przy sprzyjających wiatrach potrafił rozpędzić się do 100 km/h w niespełna osiem sekund. Mimo pokaźnej liczby wyprodukowanych egzemplarzy o używane, oryginalne Uno Turbo w niezłym stanie może być trudno. Większość sztuk dogorywa, zajeżdżona przez właścicieli albo żyje z piętnem nie zawsze udanych modyfikacji.

Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 24.04.2012

Skomentuj na forumUdostępnij
Galeria (zdjęć: 16)
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 1
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 2
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 3
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 4
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 5
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 6
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 7
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 8
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 9
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 10
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 11
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 12
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 13
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 14
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 15
  • Fiat Uno Turbo - Zdjęcie 16
Zdjęcia: Fiat Dane techniczne i osiągi
Rocznik1990
Typhot hatch
UKŁAD NAPĘDOWY
Silnik spalinowyR4 turbo
  Położenieprzód
  Pojemność1372 cm³
  Moc112 KM
  Moment obrotowy161 Nm
Skrzynia biegówmanual 5
Napędprzód
WYMIARY
Masa940 kg
Długość3689 mm
Szerokość1558 mm
Wysokość1430 mm
Rozstaw osi2362 mm
Rozstaw kół przód/tył1353/1309 mm
Opony przód175/60 R 13
Opony tył175/60 R 13
Zbiornik paliwa40 l
OSIĄGI
0-100 km/h8.4 s
Prędkość maks.210 km/h
Średnie spalanie8 l/100km
Inne prezentacje